3 kilo voorsprong!

Den Haag - Dudok - 2015: Nikita en Richelle

Het is weer zover. Het nieuwe jaar staat voor de deur, samen met heel veel goede voornemens. Elk jaar is dat bij mij het zelfde liedje: ik ga op dieet! Echter, dit jaar, ontdekte ik toevallig hoe ik 3 kilo voorsprong kon nemen.

Met kerst skypte ik met Nikita. Ze zou eigenlijk samen met Errol thuis Kerstmis vieren. Het openbaar vervoer, het maken van kerstlekkers en de cadeautjes zouden een te grote wissel trekken op hun budget, zo vertelde Nikita, maar omdat ze werden opgehaald door Errols neven konden ze toch naar Purmerend om bij zijn familie kerstfeest te vieren. In plaats van cadeautjes voor zichzelf, vonden Nikita en Errol het leuker om een kleinigheidje voor iedereen te kopen. Ontroerd keek ik toe hoe ze alles inpakte.

Keukenskype

Tijdens die ‘keukenskype’ maakte Nikita een browniecake. En nog een. De kaasballen waren al klaar en ze liet me vol trots haar ‘koi lechi’ creaties zien. Kerstmis lijkt om eten te draaien, maar als je beter kijkt, gaat het om het samenzijn, samen voedsel delen. Ik groeide op in een gezin waarin alle maaltijden samen werden gebruikt, maar moest ook regelmatig alleen eten, geïsoleerd in de keuken. Wellicht eet ik daarom nog steeds graag aan tafel maar liever niet alleen.

Christel - Heilige communie

Het Eierdieet

Even terug naar die 3-kilo-voorsprong. Toen Madelon terugging naar Nederland bleven de gezellige kilo’s natuurlijk weer plakken. Dat heb je nu eenmaal op een bepaalde leeftijd. Kilo’s er bij gebeurt binnen een dag, maar weer eraf kost weken. Ik hoef je niet te vertellen dat ik dat ge-jojo helemaal beu ben. Ik probeer dan ook de gekste diëten uit opzoek naar stabiliteit. Het RAW-avontuur, dat een aantal maanden geleden de oplossing leek, kostte me uiteindelijk spierweefsel in plaats van vet. Maar opgeven is geen optie en zo stuitte ik via internet op Het Eierdieet.

Een week Eierdieet volgen leek heel simpel en ik werd zo enthousiast dat ik niet tot na de feestdagen kon wachten. Overdag eieren in alle vormen, met grapefruit en salade. En vis en salade ‘s avonds. Geen vet en veel water. Omdat op elke kerstdis een salade en vis stond, kon ik de feestdagen ‘lijnend’ doorbrengen. Op een theelepeltje tiramisutaart na. Want mijn moeder zei altijd nadat ze je boterham had leeggeschud boven de hagelslagpot: ‘De rest smaakt toch eender’. Als je weinig boter had gebruikt had je pas echt pech, want dan kreeg je een lege boterham terug. Discussie was uitgesloten. Dus de volgende keer paste je wel op dat je niet uitschoot met strooien.

Aruba - Kerst 2015

Wijze moeder

Mijn moeder was zo gek nog niet met haar zoete-brood-beleg-beleid. En dat was niet het enige wat ze deed om onze suikerinname te beperken. Ik herinner me ook dat we als kind thuiskwamen uit school. Dan lagen er voor alle kinderen 2 biscuitjes en 2 snoepjes of dropjes. En dat was je snoeprantsoen voor die dag. Wel mochten we fruit zoveel we wilden. In het weekend kregen we een glaasje gazeuse en zaterdagavond bij de tv brak zij een plak chocola in stukjes en deelden we die met zijn allen. Op zondag, na de mis, was er warme chocolademelk, soms met slagroom en een luxe koek. En in de Vastentijd spaarden we zoetigheid in onze vastentrommeltjes.

Ondanks die wijze moeder moest deze eigenwijze dochter een lange weg afleggen van verkeerd eten en diëten voordat ze ontdekte dat geen enkel crashdieet de kilo’s blijvend kon wegtoveren. Tenzij je dat crashdieet je hele leven volhoudt, wat dan weer beslist niet mag omdat het zo ongezond is. Ik lees elke dag uren over de effecten van voeding op je gezondheid en gewicht. Het komt eigenlijk steeds neer op de juiste koolhydraten, de juiste vetten, de juiste eiwitten en op de juiste combinatie daarvan.

Christel_snoepketting

Het Paleo Beach Dieet

Maar al ‘eierend’ verdwenen niet alleen de 3 kilo, ik merkte ook aan mijn opvliegers dat ik op het juiste spoor zat. Die reduceerden 70%! Maar dat Eierdieet was slechts een kickstart voor de eerste kilo’s. Vooral mijn buik werd wat platter. En dat was precies waar ik het kwijt wilde.

En zo kwam het dat mijn kerstjurkje net wat leuker stond en dat ik bovendien volop kon genieten van kerstdiners met vriendinnen. In het nieuwe jaar schuif ik op naar het South Beach Dieet, het dieet van de sterren en Koninklijke families. Daarmee schakel je in Fase 1 van suikerverbranding over op vetverbranding en ben je in Fase 3 stabiel. Ik noem het dan maar Het Paleo Beach Dieet, want mijn Paleolevensstijl heeft me al van zoveel kwaaltjes afgeholpen. Alles zo natuurlijk en onbewerkt mogelijk. Voor mij al jaren geen graanproducten, suiker of zuivel meer. Creatief koken. Lang leve alle gratis informatie en recepten op internet!

Nikita_strandhart

2016!

Behalve de eeuwige kilo-wens, heb ik nog een veel belangrijkere: dat ik Nikita weer eens in mijn armen mag sluiten, gezond en wel. En dat het project van Richelle en mij een succesvolle start heeft. Wat betreft jouw wensen en goede voornemens, daarmee wens ik je uiteraard van harte heel veel succes. Blijf hopen, blijf dromen, want op een dag komen ze uit. Próspero Anja Nobo ku hopi bendishon pa tur hende na mondu. Een veilig, gezond en gelukkig 2016 voor iedereen. Proost!

Christel Cosijn, in Amigoe, 30 december 2015.

30 Days Raw

Nikita

Ik heb nogal de neiging om door te slaan als ik ergens aan begin. Zo ook op gebied van voeding. Ik heb al ontelbare diëten geprobeerd . ‘Dat rare eten van mama’, zei Nikita dan wel eens als ze baalde dat ik geen quiche meer maakte of ander ‘mama-eten’ waar ze dol op was. Vorig jaar kreeg ze daarom voor haar 18e verjaardag mijn oude kookboek en ik heb haar deze zomer getrakteerd op ‘Heel Holland bakt met Menno’, dus heeft ze in de vakantie samen met haar vader en vrienden heerlijk gebakrecepten uitgeprobeerd.

Ik heb altijd geëxperimenteerd met wat voeding met mijn lichaam doet. En ik blijf gemotiveerd om een eetstijl te vinden die doet wat voedsel moet doen: mij beter maken, mijn lichaam en geest in een perfecte conditie brengen zodat ik optimaal kan genieten van mijn mens-zijn.

Mimi Kirk: de meest sexy 50+ vrouw

Al een aantal jaar eet ik geen granen. Dus geen brood, pizza, pasta , funchi, quiche en ander ‘lekkers’. Ook suiker, zuivel en peulvruchten laat ik staan. Deze Paleo levensstijl beviel me redelijk goed. Totdat ik het Youtube filmpje over Mimi Kirk zag. Ze had een wedstrijd gewonnen als ‘de meest sexy 50+ vrouw’. Een stralende vrouw met lang blond haar, eigenlijk niet echt heel bijzonder, dacht ik nog. Maar uit het interview bleek dat ze zelfs al over de 70 was! Hoe flikt ze dat? Ik wist nog maar één ding: ik wil vitaal oud worden! Net als Mimi Kirk. Vitaal is het nieuwe sexy. Mimi werd in een klap beroemd en haar ‘kookboeken’ vliegen over de toonbank.

De fruiteters

Mimi eet rauw en vegetarisch. Dat schrikt me dus best wat af, omdat je daar ook wel tegengeluiden over hoort. En zo belandde ik op de interessante website van De Fruiteters. Fruitisten eten ontzettend veel fruit, wat salades, noten en zaden. Stralende, slanke mensen met een jonge gave huid. Er bleken meer filmpjes te bestaan van 70+ vrouwen; levenslustige Mimi Kirk’s, met een stralende huid en stralende ogen. Dames van over de 70 met een leeftijdloos uiterlijk en een souplesse waar menig tiener van tegenwoordig jaloers op kan zijn. Mijn mond zakte in elk geval menigmaal open van verbazing. Om gezond te worden hoeven we alleen maar de fastfoods om te toveren naar Smoothbucks en Mcfruity’s. Of net als ik zelf smoothies maken. Vanochtend heb ik 2 bananen, 5 aardbeien, een kwart ananas en een halve papaja door de blender gedaan. Er staan nu 3 volle glazen in de vriezer op me te wachten om leeg gelepeld te worden. En met wat geduld wordt het schraapijs.

Ooit is me voorspeld dat ik 92 word, maar stel dat ik 102 word, omdat ik zo gezond leef, dan zou ik vanaf nu nog 50 jaren super kunnen investeren in mijn vitaliteit. Ik kan jullie verklappen dat ik me dus al na één week levenslustiger en energieker voel. Perfecte stoelgang, mijn huid is elastischer, gladder, minder rimpelig en ik slaap in plaats van dat ik wakker lig. Zomaar ineens. Ongelofelijk. Het is nog veel te vroeg om te juichen maar het lijkt zelfs effect te hebben op mijn opvliegers. Ze zijn minder intensief. Mijn lichaam lijkt me te bedanken voor wat ik het nu geef. Ondanks dat ik ‘toevallig’ twee kilo ben afgevallen, bepaalt vanaf nu alleen de fruitweegschaal nog mijn humeur. Maar ik ben natuurlijk niet de enige die baat heeft bij een ontgifting.

Raw for 30 Days

Ik stuitte op ‘30 days raw’, een korte documentaire over mensen met diabetes 2 die gedurende 30 dagen uitsluitend groente en fruit aten, weliswaar onder begeleiding van een medisch team, maar hun diabetes verdween als sneeuw voor de zon! Zelfs na 20 jaar insuline spuiten slaagden ze erin om binnen 30 dagen hun diabetes om te keren en te genezen. Ook verdwenen allerlei kwaaltjes. Door een tijd uitsluitend op groente en fruit te leven herstelt je lichaam zich. Afhankelijk van hoe lang het al is mishandeld uiteraard. Wonderbaarlijk dat we dit vergeten zijn. De farmaceutische en beautyindustrie zwijgt hierover. Aan gezonde mensen valt immers niets te verdienen. Maar wat zou een wereld vol met fruitbomen er anders uitzien.

Helemaal rauw?

Helemaal rauw is nog te extreem voor mij. De verhouding 80% rauw en 20% niet-rauw geeft ruimte om het soms anders te doen. ’s Morgens uitsluitend fruit en na 12 uur rauwe groente, wat noten en zaden. En heel af en toe wat heerlijk gedroogd fruit, een zoete aardappel uit de oven, een stukje vis of een eitje. Of een glaasje wijn. En heel soms, bij hoge uitzondering, eet ik zelfs ‘dat rare eten van Nikita’. Toen haar vader terugkwam uit Nederland, haalde hij haar zelfgebakken cinnamon rolls tevoorschijn. En waarschijnlijk gaat de liefde van een moeder ook door de maag, want zo’n ‘hapje Nikita’ smaakte gelijk naar meer. En eerlijk gezegd, na een jaar zonder mijn meisje, lust ik haar nu ook wel rauw.

Zin in rauw? Reageer!

Heb je ook zin om – op eigen risico – te experimenteren met wat ’30 days raw’ met jouw gezondheid doet? Je reactie is welkom onder deze column op www.bigbangexpress.com.

Christel Cosijn, in: Amigoe, 3 september 2015.

Meer informatie:

  • Mimi Kirk talks about longevity

    • Raw Food Documentary

De mazzel van moderne dochters

Nikita - moderne dochter

Als ik thuis kom van mijn ochtendwandeling langs de boulevard lijkt het wel alsof het gesneeuwd heeft op Bonaire. Onze hele wijk zit onder het witte cementgruis van het sleuven voor de glasvezelkabel. Letterlijk alles maar dan ook alles zit onder. Ik sluit mezelf op in de airco en kruip achter de pc.
Treuzelend om aan het werk te gaan surf ik wat door het nieuws. Het artikel over een Keniaanse advocaat die president Obama vijftig koeien, zeventig schapen en dertig geiten wil aanbieden voor de hand van zijn oudste dochter, Malia, van 16, doet me schaterlachen. In wat voor bizarre wereld leven wij?

door Christel Cosijn, in: Amigoe, 28 mei 2015

Zojuist zat er in de Kaya Grandi een rastaman te zingen. Hij zit er wel vaker, schuin tegenover Gio’s. In zijn stem klinkt puur geluk. Als ik een dollar in zijn bakje stop, zingt hij: ’O was ik maar, bij moeder thuis gebleven.’ Nou dat doet ze zeker, Obama’s dochter. Hij zingt recht uit zijn hart. En dat hart, daar gaat het toch om. Het is een soort harde schijf, gevuld met je gevoel, emotie en ervaringen. Heb je teveel shit gezien, dan breekt het. Ben je gelukkig, dan pompt het opgewonden de blijde boodschap door je lichaam. Het hart. Veel mensen beseffen niet dat het klopt.

Het hart van Nikita klopt ook nog steeds. Voor Errol, bedoel ik. Al hebben ze net als elk vers koppel ook hun ups en downs, ze zijn dol op elkaar. Nikita wilde een verjaardagsontbijtje op bed maken en ze zou vroeg opstaan omdat ze op Errols verjaardag haar meeloopdag had op Teylingereind. Errol vroeg haar waarom ze zich zo druk maakte. Zijn verjaardag was volgens hem een dag als alle anderen. Hij wil het hele jaar door wel ontbijt op bed.
‘En, waar verras je hem dan mee?’ vraag ik haar. De liefde van de man gaat immers door de maag. Maar haar gezicht verraadt frustratie. ‘Hij kan alles beter als het om eten gaat,’ verzucht ze. ‘Het enige wat hij heerlijk vindt van me, is lasagne. Maar dat is gewoon uit een pakje.’

Als ontbijt lijkt me dat trouwens ook niks, maar ik snap het niet helemaal. Zelf vind ik koken net zoiets als schilderen, fotograferen, dansen of schrijven. Je doet gewoon maar wat. En dan merk je wel of het lukt. Voor haar 18e verjaardag kreeg ze mijn oude kookboek dat ik op mijn 18e kreeg. Een perfecte receptenbasis. Met wat geld bij haar lievelingsrecept. Het geld is op. Maar nooit de quiche gezien. Zo gaat dat als je 18 bent.

Ook mijn zus verbaast zich steeds over mijn kookkunsten, zo uit de losse pols. In het begin, toen we pas met het Paleodieet bezig waren, deed ze alles exact volgens recept. Ik kon nog zo roepen: “O, wat heerlijk, dan doe je even dit en een beetje dat.’ Maar nee, zonder recept werkte het voor haar niet. En ik begon, geheel tegen mijn natuur in, daardoor op te schrijven wat ik deed; ingrediënten, temperatuur van de oven, gebruikte pannen, kooktijd en ik maakte ook ontelbare foto’s. Uiteindelijk werd het Een Paleo Puzzelboek. Foto’s en recepten allemaal door elkaar. Onverkoopbaar dus.
Mijn zus zegt ook dat ik altijd leuke dingen meemaak. Maar ik denk dat ik gewoon anders kijk naar dingen en ze daardoor ook anders ervaar. Anders kijken. Veel mensen vinden anders kijken sowieso eng, waar anderen het juist een eyeopener vinden.

Zo raakte ik vanochtend bij Digicel in gesprek met een oude kennis. Natuurlijk ging het over het ‘oude Bonaire’ met zijn pittoreske lage skyline van vissershuisjes langs de zee. De boulevard moest nog worden aangelegd. En over dat er zo veel veranderd was in al die jaren. Ik merkte op dat het wel goed was voor de lokale bevolking. Ze keek me bevreemd aan. ‘Het zou toch puur egoïstisch zijn als Bonaire niet mocht meegroeien met de rest van de wereld, alleen omdat wij het Bonairiaanse leven zo authentiek vinden?’ Ze dacht even na en gaf toe dat ze het zo nog nooit had bekeken. Het verbaast me altijd. Wanneer iemand alleen vanuit zijn eigen perspectief kijkt. Iemand die kan denken, bedoel ik. Die Westerse oogkleppen. De kunst van het anders denken is het antwoord op veel misstanden. Heel mijn leven heb ik mensen gestimuleerd om anders te denken. Van nature. Misschien is het een onbewuste gave maar ik kan niet anders. Anders kijken geeft je leven ruimte.

Als Obama in Kenia had gewoond, had hij vast anders ook ‘gekeken’ naar het aanbod. En de Schepper acuut op zijn blote Obamaknieën bedankt voor zo’n waardevolle dochter. Maar in onze cultuur worden er geen bruidsschatten meer gegeven. Zal ik voor de gein eens naar Kenia bellen om Nikita te laten taxeren? Ik krijg vast veel meer voor haar dan Obama voor zijn dochter. Maar dan? Wat moet ik met al die koeien en schapen? Als mijn zus dat bedoelt met dat ik veel meemaak, heeft ze gelijk. In mijn hoofd. Maar een bruidsschat lijkt me best wat. Echter, Nikita heeft mazzel. Ik eet nooit vlees. Maar, wacht! What about een nieuwe auto?