Noustha’s onderwatersprookjes op Bonaire

Noustha Koeckhoven (1992) is bezig aan haar laatste jaar Fotoacademie Amsterdam en specialiseert zich in
onderwaterfotografie. Aan de hand van sprookjes van Remda Spoelstra maakt ze onderwaterbeelden voor een sprookjesboek. Ze koos Bonaire als locatie vanwege het prachtige heldere water en de magische sfeer van koralen en vissen.

Naast de opnames voor haar afstudeerproject heeft ze ruimte voor privéopdrachten. Wat drijft Noustha het water in? En hoe krijgt ze haar modellen steeds weer kopje onder?

Door: Christel Cosijn en Richelle van den Dungen Gronovius. Fotografie: Noushta Koeckhoven. In: Antilliaans Dagblad, 14 maart 2015.

Het is vakantie op Bonaire. Maar niet voor Noustha en haar vriend Alex Kroon (1992). Noustha is begonnen aan haar onderwatersprookjesavontuur. Het terras bij Karel’s Bar ligt bezaaid met allerhande kostuums en attributen die nodig zijn om het onderwaterdecor te bouwen. Noustha is gezegend met een zeer betrokken en creatieve moeder; Hanneke Koeckhoven is niets te veel. Zij volgde zelfs een cursus visagie zodat ze Noustha kon assisteren bij haar opnames. Voordat ze vertrok naar Bonaire heeft Hanneke haar dochter nog snel de kneepjes van de onderwatermake-up bijgebracht. Noustha pikt het snel op, mede omdat ze vaak model was tijdens de cursus. Op Youtube staan een paar leuke filmpjes van de samenwerking tussen moeder en dochter tijdens een fotoshoot. Over druppels water gesproken.

Het is zover. De shoot kan beginnen. Onverschrokken springt Noustha van de pier. Als kind was ze tijdens haar eerste zwemles heel wat minder gecharmeerd van het kopje ondergaan. Toen de badmeester haar zonder pardon ineens het water in gooide, duurde het even voordat ze hem weer vertrouwde. Maar, zoals ze nu zelf zegt, ‘ik ben vissen van sterrenbeeld en hoor gewoon in het water thuis.’

De komende twee maanden maakt Noustha zoveel mogelijk beelden bij de onderwatersprookjes. Remda’s ongebreidelde fantasie biedt ruim baan voor haar afstudeerproject. De verhaallijnen zijn al bekend zodat ze drie koffers vol attributen en kostuums meebrachten. Terug in Nederland brengt Noustha dan de finishing touch aan, zodat het sprookjesboek een afspiegeling wordt van wat ze in haar mars heeft als professionele fotograaf. Bij elk sprookje heeft ze 3 beelden in gedachte.

De verhaalbeelden waaraan vandaag wordt gewerkt gaan over Miranda, een zeemeermin die dolgraag een spiegel voor haar verjaardag wil. Maar het blijkt nog een hele klus om het decor voor dat verjaardagsfeestje klaar te maken. Koorden met vlaggetjes die helemaal in de knoop zitten en ballonnen die niet onder water willen blijven, zorgen voor een behoorlijke aanslag op het uithoudingsvermogen van iedereen. De kinderen, die om hun energie te sparen nog niet mogen zwemmen, krijgen wel toestemming om te wennen in de grote zwemband naast de pier. De prachtige meerminkostuums van Hanneke zitten als gegoten en de hartsvriendinnetjes zijn wat trots op hun staart. Zo elegant mogelijk bewegen ze ermee door het water. Eerder deze week was er al mee geoefend, want zwemmen met je benen of met een staart maakt in de praktijk nogal verschil. Hun ouders helpen om dingen aan te dragen en hun meerminkinderen te voorzien van eten en drinken. Onvermoeibaar reikt Alex scharen, linten en ballonnen aan waarmee Noustha onder water duikt om ze aan de pier vast te maken. Is het zijn toneelopleiding waardoor hij zoveel verschillende rollen op zich kan nemen? Tijdens diverse ontmoetingen zie ik hem als assistent-onderwaterfotograaf, duikmaatje, drager, creatief brein, snorkelvriend, fietsmaatje en zeiler. Al ging hij als zeiler bijna de mist in op Klein Bonaire door de harde wind en sterke stroming. Tussendoor geeft Alex acteerworkshops op de dansschool. Hij geniet ervan. Er blijkt behoefte aan toneelexpertise op het eiland.

Noustha komt heel jong over. Haar charmante lachje en stralende ogen lijken je aan te moedigen om te gaan spelen en te genieten van het leven. Als je haar hebt ontmoet begrijp je ook waarom ze als kleuter, het kuikentje wat ze had geaaid op de kinderboerderij,meekreeg naar huis. Het is onmogelijk haar iets te weigeren. Maar in dat schattige meisje zit ook een zeer gedreven kunstenares. Wanneer ze eenmaal haar camera in handen heeft gaat ze in trance. Ze verandert in een roofdier dat geduldig haar prooi observeert. Noustha wacht tot haar model zijn concentratie verliest en zijn zachte kant aan haar toont, een kant die ze nodig heeft om dat dromerige sfeerbeeld te creëren. Rustig geeft ze steeds boven water haar instructies, om vervolgens samen weer kopje onder te duiken voor de volgende beelden. Ze weet precies wat ze wil en gaat door tot haar model uitgeput op de kant hangt, smekend om een break.

Zo ook met de meerminnetjes. Als de meisjes aangeven hun voeten niet meer te voelen, besluit Noustha er mee op te houden. Ze is tevreden over de geschoten beelden. Nadat de meisjes op het droge zijn geholpen, schiet ze nog wat foto’s van het lege decor. Je weet maar nooit waar het later voor van pas komt. De kleurige vissen die op wat brood afkomen, zijn zonder het te weten, de nieuwe sterren in Noustha’s sprookjeswereld. Omdat we nog een afspraak hebben, breken Alex en Noustha het decor af en ruimen het op, maar het is geen geheim dat ze liever nog wat langer in het water waren gebleven.

Wanneer alle spullen achterin de pick up zijn geladen, rijden we naar Ocean Breeze voor een introductie met Shanna Hendriks (18). Ditmaal voor een zwembadscène voor een informatieve folder over de privé-shoots. Shanna kwam als kind altijd op vakantie naar Bonaire en woont sinds een jaar op het eiland. Het klikt gelijk tussen de meiden. Shanna laat de zwembadopties zien zodat Noustha een idee heeft over de diepte en grootte van de beschikbare baden. Twee zwembaden worden goedgekeurd. Zonder tegelwanden. Die zouden immers het dromerige beeld verstoren.

Een week later zitten we bij Shanna aan de eettafel. Noustha maakt haar op met de speciale waterproof make-up. Shanna die gewend is om de dag zonder make-up door te brengen, ondergaat een ware metamorfose. Daarna duiken ze in Shanna’s garderobe, op zoek naar een spannende outfit. De eerste opnames worden gemaakt in zwarte lingerie met de rode capecreatie van Hanneke als speelse touch. Zolang het maar zweeft, fladdert en zwiert, is Noustha tevreden. Soms worden er attributen in het water gegooid die te maken hebben met de persoonlijkheid van het model en blijft het niet bij speelkaarten, rozenblaadjes, bloemen en muziekpartituren. Eerder moesten er ook een fiets, auto en stoel aan geloven. En als het aan haar had gelegen ook graag een vliegtuig voor haar zus die piloot is.

Er staat een flinke wind bij het eerste zwembad en het zicht is niet helder genoeg, dus steken we over naar het andere zwembad dat wellicht iets kleiner is, maar voldoet aan Noustha’s strenge eisen. Shanna worstelt behoorlijk met de rode cape die steeds de neiging heeft te gaan drijven. Alex voelt zich overbodig omdat hij niets te doen heeft, maar al snel geniet hij op de kant mee van het gespetter in het zwembad. Na uren lucht happen, onderwater duiken en weer bovenkomen, is het tijd voor een break. De verkleumde meiden knappen na een warme douche al snel weer op. Shanna’s lingerie-outfit wordt verwisseld voor een lange avondjurk. Ditmaal focust Noustha op de Shanna’s rug.

Hoe kwam je op het idee om een onderwatersprookjesboek te maken als afstudeerproject?
Toen ik aan de fotoacademie begon registreerde ik al bestaande beelden. Nu creëer ik een andere werkelijkheid. Tot nu toe had ik veel losse beelden met elk een eigen ‘verhaal’ dat aan de kijker is. Het leek mij leuk om nu een groot geheel te maken, met meer samenhang, waarbij de verhalen en de beelden elkaar ondersteunen en versterken.

Wanneer raakte je in de ban van onderwaterfotografie?
Zodra je onder water bent lijk je in een andere wereld te belanden. Het spiegelende wateroppervlak, de golvende haren, de gewichtloosheid en de luchtbellen. Al deze elementen versterken een dromerige sprookjesachtige sfeer. Afgelopen zomer was ik een half jaartje gestopt met de fotoacademie. Ik had veel dingen uitgeprobeerd en wilde erachter komen wat ik echt wil met mijn fotografie. In deze tijd heb ik op het zwembad van een kennis gepast. Hierdoor kreeg ik de kans om te experimenteren. Al snel kwam ik achter de schoonheid van de onderwaterwereld. Voordat ik onderwater fotografeerde was ik al veel bezig met gewichtloosheid. Mijn modellen moesten springen van trapjes en trampolines of aan bomen hangen. Die haalde ik achteraf weg met Photoshop. Op deze manier leek het alsof ze zweefden. Maar onder water zweeft alles al vanzelf. Ik vind het prachtig om met deze gewichtloosheid te spelen. En ik vind het ook heerlijk om uren in het water te zitten.

Wat is het verschil met bovenwater fotograferen?
Een onderwatershoot gaat er heel anders aan toe dan een bovenwatershoot. Normaal communiceer je veel met het model. Nu moet ik van tevoren duidelijk zeggen wat de bedoeling is. Het is een hele uitdaging om zo tot het beeld te komen, wat ik in mijn hoofd heb.

Waarom Bonaire?
Het is het mooist als de foto’s echt op een zeelocatie genomen zijn. In december ben ik een week naar Bonaire gekomen om te kijken of het werkelijk zo schitterend was als het beschreven werd. In die week heb ik een goede onderwatercamera gehuurd zodat ik alvast kon testen of het wel mogelijk was om in zee te fotograferen. Ik heb toen een shoot met mijn zus gemaakt. Ondanks dat ze een aanvaring had met vuurkoraal werd het een geslaagde ervaring die naar meer smaakte! Echt een prachtig eiland en helemaal geschikt. Ook de modelletjes doen het goed. Eerst maak ik wat proefshoots. In de sprookjes spelen kinderen van 8 tot 11 jaar de hoofdrol. In de verhalen die uitgebeeld worden zit veel fantasie. Kinderen kunnen zich dit vaak super goed inbeelden. Remda werkt momenteel in Nederland de sprookjes verder uit. Na het afstuderen ga ik dan met het boek langs verschillende uitgevers, want het zou natuurlijk geweldig zijn als het boek echt uitgebracht wordt.

Hoe ziet je toekomst eruit?
Ik weet nog niet hoe ik verder wil. We willen super graag terugkomen. Het ideale plaatje als ik op Bonaire zou doorgaan met onderwaterfotografie, is shoots doen met de bewoners van het eiland en met toeristen. Misschien gecombineerd met een klantenkring voor een nieuwe collectie kleding, badkleding of sieraden en dergelijk. En misschien nog een boek uitbrengen met onderwaterverhalen. Ik ga kijken hoe het allemaal loopt. Graag zou ik de interesse ontdekken van toekomstige klanten. In Nederland heb ik onderwatershoots gedaan onder andere met bekende Nederlanders. Voorlopig heeft Ocean Breeze haar locatie aangeboden, dus tot 5 april kun je daar een privé-shoot aanvragen.

Noustha zet met haar sprookjesproject Bonaire op een zeer bijzondere manier op de kaart. Wie weet wordt haar boek de voorloper van een Aqua-Efteling. Tips en ideeën om haar sprookjesboek daadwerkelijk te verwerkelijken zijn dan ook van harte welkom.

Voor meer informatie surf naar: www.noustha.com.

Download het artikel: Noustha’s onderwatersprookjes op Bonaire. In: Antilliaans Dagblad, 14 maart 2015. // 157 kb